|
licht
dat ons aanstoot in de morgen onschuldig licht waarin wij staan je voelt, dit licht wil meer dan enkel aan of uit zijn de volgende regel: koud een voor een nog ongeboren laat dat vermoeden overgaan in volstrekte zekerheid hier gaat het over meer dan het tegenovergestelde van donker hier gaat het over leven tegenover dood schoorvoetend leven pril zoals in maart het voorjaar kan zijn blijkt te kunnen zijn de tekst van dit lied van Oosterhuis ben ik kwijt het was destijds nog een nieuw lied maar samen met de op die woorden geschreven muziek zo terloops zich invoegend dat de woorden zijn blijven hangen - er staat ook in daag in ons, en dat wij niet uitgaan als wij vallen lichaamstaal alsof wij lichaam zijn en voelen, ondergaan, of aanraken aangeraakt worden en meegaan licht lijkt volgens het verhaal aan het begin[1] niet van deze aarde te zijn van deze aarde is volgens datzelfde verhaal woest en leeg, puinhoop, zonder begin (hemel) en einde (aarde) maar puur samenvallend met zichzelf in een wereld die claimt dat alles hetzelfde is en dat het geen verschil uitmaakt alles tegelijk licht komt zelfs niet eens vanuit de hemel het is het eerste dat we mogen horen of zullen horen het eerste waarvan we weten wat het is voordat we het gezien hebben "wat nu komt luistert naar de naam licht" de eerste uitzondering het eerste losgemaakt en uitgezonden naar wie oren om te horen heeft licht om naar te vragen hemel en aarde bijeengehouden in de ban van het licht in de ban van een god die van zich horen laat het moet er zijn – nog even voorlopig onderwerp – het wat moet er zijn wat is dat eerste dat verbazing wekt hoe goed zelfs god kijkt er van op hoe buitengewoon hoe goed licht wat is dat? |